Friday, February 17, 2012

अधुरोपना


यथार्थले प्रहार गर्यो; सपनीले दम तोड्यो!!!!!!!
आँखा यो रसाइ रह्यो; मुटु मेरो छिया पर्यो!!!!

मागेको थिएँ केवल खुशी; दु:खको सागरमा जीवन डुब्यो!!!!
चाहेको थिएँ केवल साथ, हात तिम्रो कता छुट्यो!!!!

जीउँदो लाशसरि भए म; तैपनि आशा जीवितै रह्यो!!!
जीन्दगी अन्धकारमा डुब्यो मेरो; तैपनि ज्योतिको खोज चलिनैरह्यो!!!

एक्लै यात्रा गरिनैरहे; मिलनको याद साँचिनै रहे!!!
गन्तव्यमा पुग्ने विश्वास थियो; आज मेरो भ्रम टुट्यो!!!

रोएँ, कराएँ, विलाप गरें; मेरो पुकार अन्सुनी नै भयो!!!
सम्पूर्णतामा रमाउन चाहन्थे;जीवन मेरो अधुरो नै रह्यो!!